Jezelf zijn. Stel je eens voor, hoe ziet jouw leven eruit als je in vrijheid helemaal jezelf zou zijn? Wat zou je dan doen? Een aantal jaar geleden, tijdens mijn opleiding, stond ik stil bij deze vraag. Het roept nog altijd verlangen bij me op: in vrijheid helemaal mezelf zijn… Wauw! Maar […]
Geconfronteerd worden met verlies is ingrijpend en het kan je leven flink op de kop zetten.
Welk verlies heb jij geleden en hoe ga je daarmee om?
Tijdens de nieuwe retraite ‘Stilstaan bij verlies’ staan we hier met liefdevolle aandacht bij stil. Er is ruimte voor jouw verhaal, beleving en vragen. Alles mag er zijn.
Herken je dat, dat er een nieuwe levensfase aanbreekt, wat van alles oproept?
Afgelopen maand mocht ik vijftig worden. De middelbare leeftijd;-)
Een moment om stil te staan bij wie ik ben en wie ik wil zijn.
Tien jaar geleden, toen ik veertig werd, was ook zo’n moment.
Er drong zich een vraag aan me op: ‘Is dit het nou’?
Het is zondagmiddag. Ik kijk terug op een heerlijk weekend. Toch kijk ik ook al uit naar de werkweek die voor me ligt. Dat is weleens anders geweest… Buikpijn kon ik hebben op zondagavond, als het weekend bijna voorbij was en ik op maandag weer aan het werk ‘moest’. Ik had op zich een prima baan, leuke collega’s en als ik eenmaal bezig was dan ging het wel. Toch….
Terwijl ik deze blog schrijf, ligt mijn kleindochter heerlijk naast me te slapen.
Vier maanden is ze nu. Haar donkere haartjes plakken aan haar voorhoofd. Het is warm. De zomer is begonnen.
Dit kleine meisje, wat ben ik dol op haar. En wat is het geweldig om haar ontwikkeling te volgen. Iedere keer als ik haar zie, heeft ze weer iets bijgeleerd……En ik leer ook van haar. Ik leer hoe ik…
De lente is begonnen! De levenskracht die onder de aarde woelde breekt door. Warme zonnestralen tintelen weer op onze huid, de heerlijke geur van het voorjaar dringt diep door in onze neuzen en de wolwitte lammetjes dartelen weer in de wei. Overal ontstaat nieuw leven. Wat een schril contrast met de beelden van de oorlog.
Het zijn de donkere dagen van het jaar. De hoeveelheid zonneschijn is aanzienlijk minder en de nachten zijn lang. In deze periode van het jaar voel ik me altijd wat weemoedig. Ik denk regelmatig met heimwee terug aan vroeger. Ook mijn rouwpijn wordt aangeraakt, wat voel ik het gemis van dierbare mensen…
Voor mij is harmonie altijd ontzettend belangrijk geweest.
Harmonie was eigenlijk noodzakelijk om me prettig en ontspannen te kunnen voelen. Wanneer ik in een omgeving kwam, waar geen harmonie was, dan werd ik onrustig. Als het even kon, probeerde ik om met een grapje de lucht te klaren en de ‘nare’ sfeer te verlichten.
Vrijheid is iets waar ik zo naar kan verlangen, maar wat zijn er veel dingen in het leven en in mezelf die me gevangen kunnen houden. Het levensverhaal van Edith Eger nodigt me uit om het prikkeldraad van mijn gevangenis te onderzoeken en te ontdekken dat ik uiteindelijk zelf een keuze heb. Dit is geen makkelijk weg, maar wel de weg van bevrijding.
Een ontmoeting met anderen is voor mij heel waardevol. Ik kan ontzettend genieten van een mooi gesprek. In het woord ont-moeten zit trouwens een bijzondere woordspeling. Namelijk het ontdoen van ‘moeten’. En wat ‘moeten’ we soms veel van onszelf…
Maar wat nou als dat ‘moeten’ ont-moeten wordt?
Midden in de drukte van het leven kan dan ineens iets heel moois ontstaan.
Terugblik. Het is een prachtige, zonnige nazomerdag. Ieder heeft een eigen plekje gevonden in de grote tuin. Sommigen liggen op een kleed in het gras, iemand zit op een bankje onder een oude boom en een ander wandelt door de moestuin. Er wordt rustig gewerkt aan een reflectieopdracht. Ik ruik de geur van veldbloemen en